1065

Pierwsza nieoficjalna wzmianka o płońskim grodzie w dokumentach książęcych, tzw. falsyfikat mogileński, gdzie Plonzch został wymieniony na równi z innymi osadami Mazowsza.
1155
Pierwsza oficjalna historyczna wzmianka źródłowa o Płońsku jako o grodzie książęcym w przywileju uposażeniowym księcia mazowieckiego Bolesława Kędzierzawego wydanym dla opactwa Benedyktynów w Mogilnie; W dokumencie tym Płońsk jest wymieniony wśród grodów książęcych świadczących daniny i usługi na rzecz opactwa.
1253
Wskutek zniszczenia pól uprawnych w rezultacie powodzi spowodowanych zbyt wielkimi deszczami padającymi bez przerwy od Wielkanocy do 25 lipca, Płońsk dotyka klęska głodu.
1348
Płońsk, podobnie jak inne tereny Mazowsza, zostaje dotknięty klęską głodu, której konsekwencją była epidemia zwana przez ówczesnych zarazą czarnej śmierci. Zaraza trwała przez siedem miesięcy, od stycznia poczynając. Spowodowała takie wyludnienie Mazowsza, że pozostała tylko 1/4 ludności, (cyt.) „a taki przestrach powszechny rozniosła, że ludzie z obawą przed zarazą, nie tylko z dotknięcia, ale nawet z samego widoku: rodzice dzieci, a dzieci rodziców odbiegały”.
1362
Kolejna klęska głodu na Mazowszu w następstwie silnych burz czerwcowych, które zniszczyły zboża.
1385
Oddanie Płońska przez księcia mazowieckiego Krzyżakom w zastaw za uzyskaną pożyczkę.
1397
Wykupienie Płońska od Krzyżaków przez króla Władysława Jagiełłę; Płońsk wraz z Ziemią Zawkrzańską wraca do księcia mazowieckiego.
ok. 1400
Przywilej fundacyjny księcia mazowieckiego, Ziemowita IV Starszego, nadający prawa miejskie dla Płońska. Miasto zostało lokowane na prawie chełmińskim, otrzymało własny herb (dwie wieże forteczne ze spiczastymi dachami, między którymi znajduje się złota kula na czerwonym polu tarczy) i pieczęć miejską z napisem; „S – CIVIUM DE PLONSK”.
1410
Płońsk zostaje wyznaczony na ośrodek sądownictwa ziemskiego, w mieście rozpoczyna działalność powiat sądowy płoński, odbywają się sądy ziemskie z udziałem okolicznej szlachty.
ok. 1417
Ufundowanie przez księcia Ziemowita IV i jego żonę Aleksandrę kościoła i domu klasztornego oraz sprowadzenie do Płońska Karmelitów Trzewiczkowych – jednego z najpopularniejszych w owym czasie zakonów żebraczych..
1462
Niektóre ze źródeł ten właśnie rok podają jako rok wystawienia w Płońsku przy ulicy Płockiej 17 gotyckiego kościoła pod wezwaniem św. Michała Archanioła z fundacji księżnej mazowieckiej Katarzyny.
1495
Po wcieleniu Mazowsza południowego do Korony – Płońsk funkcjonuje na prawach miasta powiatowego w starostwie płockim.
1527
Zygmunt I Stary, przywilejem królewskim, potwierdza prawa miejskie Płońska.
1545
Zygmunt l Stary wydaje dokument zezwalający płońskim mieszczanom na pobór mostowego na rzece Płonce (opłaty miały być wykorzystane na naprawę wałów i mostu na rzece Płonce) oraz na pobieranie cła na szlaku handlowym przechodzącym z ówczesnej Litwy przez Bielsk Podlaski, Pułtusk i Płońsk do Prus.
1576
Potwierdzenie praw i przywilejów miejskich dla Płońska przez Stefana Batorego.
1612
Mieszczanie płońscy otrzymują przywileje handlowe od Zygmunta III zabezpieczające ich od konkurencji handlowej przybyszów z innych miast polskich.
1655 – 1660
Potop szwedzki, w rezultacie którego liczba mieszkańców Płońska spadła w połowie XVII wieku do 100 osób, by w 1777 roku wzrosnąć do 648.
1670
Wzniesiona zostaje pierwsza synagoga w Płońsku, zniszczona następnie w wyniku pożaru miasta. W XVIII wieku wzniesiono w tym samym miejscu nową, klasycystyczną synagogę, która istniała do 1956 roku. W tym samym roku Żydzi płońscy otrzymują także zgodę od Michała Korybuta Wiśniowieckiego na budowę cmentarza.
1677
Potwierdzenie przywilejów miejskich Płońska przez Jana III.
1699 – 1716
W Płońsku i okolicach trwają procesy o czary. Stracono w nich łącznie kilkadziesiąt kobiet.
1720
Potwierdzenie przywilejów miejskich Płońska przez Augusta II.
1749
Potwierdzenie przywilejów miejskich Płońska przez Augusta III.
1767
Potwierdzenie przywilejów miejskich Płońska przez Stanisława Augusta.
1779
Przeniesienie parafii do wzniesionego w XVI wieku przy ul. Płockiej kościoła klasztornego NMP, likwidacja starego cmentarza grzebalnego wokół św. Michała i przeniesienie cmentarza poza miasto.
1789
Udział przedstawicieli władz miejskich Płońska: Wojciecha Majorkiewicza i Bonawentury Kierzkiewicza w tzw. czarnej procesji z udziałem delegatów miast królewskich.
1794
Okres insurekcji kościuszkowskiej – do Płońska wkraczają wojska pruskie; w lasach koło Płońska działała partia Antonowicza, która przechwytywała kurierów, rozbijała pruskie transporty żywności i dostawy.
1795
III rozbiór Polski – Płońsk traci wolność dostając się pod zabór pruski.
1806
Do Płońska wkraczają wojska francuskie (brygada przeprawowa gen. Lapisse’a), a Prusacy opuszczają miasto.
1807 – 1815
Płońsk pozostaje w granicach Księstwa Warszawskiego.
1815 -1915
Płońsk znajduje się w granicach Królestwa Polskiego: „Miasteczko w Królestwie Polskim w guberni i powiecie Płockim, o 48 wiorst ku wschodowi od Płocka nad rzeką Płoną, 4 tys. mieszkańców, 243 domy (22 murowane, 221 drewnianych), 5 jarmarków do roku i 2 targi w tygodniu (…)”
1819 – 1825
W Płońsku zostaje rozebrana ruina starego kościoła farnego zlokalizowanego w pobliżu rynku.
1826
Jeden z najdotkliwszych pożarów w historii Płońska: Wybuchł w nocy z 25 na 26 czerwca, objął najgęściej zabudowane centrum: ul. Warszawską, Rynek i ul. Płocką, pochłonął 77 budynków.
1830 – 1831
Okres powstania listopadowego. Przez Płońsk przechodzą Kozacy; 5 lipca 1831 roku, pomiędzy wsią Poświętne a Płońskiem dochodzi do zwycięskiej dla Polaków bitwy między oddziałami kawalerii dowodzonymi przez powstańczego gen. Jarczewskiego a Kozakami Atamańskimi; W walce zginęło 16 Kozaków, 39-ciu, w tym dwóch oficerów, wzięto do niewoli.
1831
Wiosną, w wyniku przerwania grobli na rzece Płonce, zalana zostaje na wysokość 2 łokci część miasta po obu stronach rzeki, powodując duże straty materialne; W tym samym roku, w kwietniu, wybucha w Płońsku epidemia cholery, na którą w 1831 roku umiera ponad 300 osób ( wiosną 1830 roku miasto liczyło 3.178 mieszkańców).
1840
W Płońsku powstaje filia ewangelickiego domu modlitwy, administrowana przez pastora Nahrganga z Wyszogrodu.
1847
23 marca umiera w wieku 24 lat wybitny płońszczanin, Jan Majorkiewicz -prawnik i filozof, pozostawiając znaczny dorobek naukowy obejmujący 5 tomów pism i ponad 300 artykułów publikowanych w kilku periodykach, m.in. w Przeglądzie Warszawskim”i Nadwiślaninie.
1862
W Płońsku osiedla się dr Jan Walery Jędrzejewicz.
1863
W nocy z 23 na 24 stycznia powstańcy dowodzeni przez Henryka Grotusa zaatakowali stacjonujący w mieście garnizon rosyjski liczący ponad 200 żołnierzy; Główny atak Polaków koncentrował się w kierunku Rynku od strony ulic: Ciechanowskiej, Pułtuskiej, Warszawskiej i Płockiej. Powstańcy byli słabo uzbrojeni a Rosjanie uprzedzeni o ataku. Polacy ponieśli klęskę. Około 100 spośród nich wzięto do niewoli i postawiono pod sąd wojskowy w kazamatach modlińskich.
1865 – 1866
Od sierpnia 1865 do czerwca 1866 roku w domu Weyherów w Poświętnem przebywa jako guwerner Henryk Sienkiewicz. Fakt ten upamiętniono ufundowaniem w 1963 roku tablicy upamiętniającej pobyt pisarza w Poświętnem oraz nadaniem w 1967 roku imienia pisarza Liceum Ogólnokształcącemu w Płońsku.
1867
Płońsk zostaje ponownie podniesiony do rangi miasta powiatowego, którą utracił po rozbiorach. Powiat płoński zostaje w wyniku nowego podziału administracyjnego odtworzony. Płońsk staje się miastem powiatowym należącym do guberni płockiej liczącym 13 gmin, w obrębie których znajdowały się 402 wsie; Miastami były tylko Płońsk i Zakroczym z fortecą Modlin.
1874
W Płońsku powstaje obserwatorium astronomiczne dra Jana Walerego Jędrzejewicza, w którym prowadził systematyczne obserwacje, głównie gwiazd podwójnych i komet oraz stacja meteorologiczna, której dane dla Płońska dotyczące średniej temperatury dziennej, ciśnienia atmosferycznego, wilgotności powietrza, siły i kierunku wiatru, zachmurzenia, natężenia ozonu i ilości opadów mierzonych w milimetrach dr Jędrzejewicz publikuje w prasie krajowej.
1880 
W Płońsku powstaje Ochotnicza Straż Ogniowa.
1881
W Płońsku powstaje pierwsza księgarnia; Założył ją L. Grunbaum w tzw. domu Neumerka przy ul. Płockiej.
1886
16 października w Płońsku urodził się Dawid Ben Gurion – twórca państwa Izrael w 1949 roku, a następnie jego premier.
1887
19 grudnia umiera dr J.W. Jędrzejewicz, autor podręcznika astronomii, twórca płońskiego obserwatorium astronomicznego i meteorologicznego; W tym samym roku, w Płońsku osiedla się i otwiera praktykę lekarską dr Leon Rutkowski – lekarz, antropolog, archeolog i działacz społeczny, który przejmuje prowadzenie obserwacji meteorologicznych po śmierci dra Jędrzejewicza..
1894
Powiat płoński odłączony zostaje od guberni płockiej i przyłączony do guberni warszawskiej.
1896
14 sierpnia dr Leon Rutkowski za działalność patriotyczną zostaje aresztowany i osadzony w Cytadeli, skąd – dzięki staraniom rodziny – zostaje zwolniony 9 lutego 1897 roku i oddany pod roczny dozór policyjny.
1898
W wyniku szeroko rozwiniętej akcji propagandowej dra Leona Rutkowskiego i w następstwie masowej akcji zbierania składek na budowę pomnika Adama Mickiewicza, do Warszawy na jego odsłonięcie w dniu 24 grudnia przybywa licznie ludność wiejska zamieszkała na Ziemi Płońskiej.
1900
W Płońsku powstaje druga księgarnia, założona przez Józefa Audera; W tym samym roku do Płońska przybywa francuski etnograf Józef Targnier w celu przeprowadzenia badań etnograficznych ludności wiejskiej okolic Płońska, a dr Leon Rutkowski zakłada Towarzystwo Drobnego Kredytu przekształcone w 1910 roku w Bank Spółdzielczy Kredytowy.
1905
W listopadzie, za organizowanie bojówek do walki z caratem oraz zakrojonego na szeroką skalę tajnego drukowania pism, pieśni narodowych i ulotek propagandowych, a także za działania, w wyniku których powiat płoński jako jeden z pierwszych zażądał wprowadzenia języka polskiego do urzędów w gminach wiejskich i sądach gminnych, ponownie zostaje aresztowany dr Leon Rutkowski i osadzony na Pawiaku. Po jego uwolnieniu, przy dźwiękach kościelnych dzwonów, witały go na rogatkach Płońska liczne delegacje i tłumy okolicznej ludności; Odprawiono uroczyste nabożeństwo dziękczynne dla uczczenia jego powrotu.
1915
17 lipca do Płońska wkraczają oddziały niemieckie i zajmują opuszczone przez Rosjan miasto – zaczyna się okupacja niemiecka miasta.
1917
Dzięki inicjatywie obywateli Płońska skupionych w Polskiej Macierzy Szkolnej, w Płońsku powstaje gimnazjum, które w latach 1917 -1930 miało status szkoły społecznej i nosiło nazwę Gimnazjum Koła Polskiej Macierzy Szkolnej; W latach 1930-46 – w rezultacie przekazania placówki na własność Zarządowi Miejskiemu – straciło uprawnienia szkoły publicznej stając się placówką samorządową i nosiło nazwę Miejskiego Gimnazjum Koedukacyjnego. W tym samym roku, 7 stycznia, umiera dr Leon Rutkowski, którego pogrzeb w dniu 10 stycznia zgromadził wielotysięczne rzesze ludzi.
1918
11 listopada, po podpisaniu zawieszenia broni kończącego l wojnę światową, stacjonujący w Płońsku żołnierze niemieccy tworzą Radę Żołnierską i podejmują decyzję o złożeniu broni w ręce miejscowego Komitetu Obywatelskiego – miasto odzyskuje wolność.
1919
W Płońsku powstaje pierwsza w mieście lecznica weterynaryjna.
1920
16 sierpnia dochodzi pod Płońskiem do bitwy z bolszewikami, o której losach przesądził 1 Pułk Szwoleżerów pod dowództwem mjra Jerzego Grobickiego odnosząc zwycięstwo i biorąc do niewoli ponad 100 jeńców. Polegli żołnierze polscy pochowani zostali na miejscowym cmentarzu parafialnym.
1923
W byłym majątku Weyherów w Poświętnem – z inicjatywy Sejmiku Powiatu Płońskiego – powstaje Ognisko Kultury Rolniczej i związany z nim Zakład Doświadczalny; Powstaje pierwsze płońskie kino z tymczasową siedzibą w budynku remizy strażackiej.
1924
15 sierpnia, na miejscowym cmentarzu, odsłonięto pomnik poświęcony 33 poległym na ziemi płońskiej w walce z Rosjanami latem 1920 roku; W tym samym roku miasto zostaje przyłączone do sieci kolejowej i uzyskuje połączenie kolejowe z Nasielskiem i Sierpcem.
1925
Z inicjatywy samorządów gminnych i przy udziale ich pieniędzy rozpoczyna się budowa płońskiego szpitala, zakończona w 1930 roku; szpital zbudowany został wg projektu Feliksa Michalskiego.
1930
Z udziałem Prezydenta RP, Ignacego Mościckiego, zostaje oddany do użytku nowy budynek szpitala w Płońsku; W październiku tego roku ukazuje się pierwszy numer dziennika Kurier Płoński – lokalnej mutacji Dziennika Płockiego; Pismo ukazywało się do 23 listopada 1930 roku.
1933
12 września odsłonięta zostaje w Płońsku tablica ufundowana przez społeczeństwo miasta w 250 rocznicę zwycięstwa pod Wiedniem.
1934
Oddana zostaje do użytku nowa siedziba gimnazjum w Płońsku.
1935
Miejskie Gimnazjum Koedukacyjne w Płońsku odzyskuje uprawnienia szkoły państwowej.
1936
Uroczyste odsłonięcie daru mieszkańców Płońska dla żołnierzy polskich poległych w bitwie z wojskami sowieckimi na przedpolach Płońska w 1920 roku – pomnika, usytuowanego na skrzyżowaniu ulic Płockiej i Kolejowej. Uroczystość połączona została z wręczeniem sztandaru i karabinów maszynowych 31 Pułkowi Piechoty z Modlina. Pomnik został następnie zniszczony przez Niemców w 1940 roku i odbudowany przez lokalne władze samorządowe w 1993 roku.
1937
W Płońsku zorganizowano uroczyste obchody 20 rocznicy śmierci dra Leona Rutkowskiego, w trakcie których 11 lutego – na wniosek specjalnego Komitetu, któremu przewodniczył ks. kanonik Skowroński, Rada Miejska uchwaliła zmianę nazwy ówczesnej ulicy Szkolnej na ulicę im. dra Rutkowskiego, zaś w dniu 13 lutego, w sali płońskiego gimnazjum wygłoszony został odczyt dra Wincentego Fiećko O życiu i działalności Dra L. Rutkowskiego; Odbyły się także obchody 50 rocznicy śmierci dra Jędrzejewicza – decyzją Rady Miejskiej z dnia 9 grudnia, ówczesna ulica Młynarska otrzymała nazwę ulicy dra J.W. Jędrzejewicza
1939
5 września Niemcy wkroczyli do Płońska, rozpoczęła się faktyczna okupacja miasta, zaś w październiku – dekretem Hitlera z 8.X.39 – większość zajętych terenów polskich została wcielona do Rzeszy. Powiat płoński znalazł się w granicach Niemiec w tzw. Rejencji Ciechanowskiej (Regiernugsbezirk Zichenau), bezpośrednio podporządkowanej administracji Prus Wschodnich; w chwili wybuchu wojny Płońsk liczył 11.000 mieszkańców.
1941
W październiku, w rejonie ulic Warszawskiej i Zielonego Rynku hitlerowcy zakładają w Płońsku getto zbiorcze, w którym łącznie przebywało ok. 10.000 – 12.000 Żydów z Płońska i powiatu.
1942
Jesienią Niemcy likwidują getto wywożąc wszystkich przebywających w nim Żydów do KL Auschwitz.
1945
16 stycznia, w tzw. Ogrodzie Powiatowym w Płońsku, Niemcy w masowej egzekucji rozstrzeliwują 78 mieszkańców Płońska i okolic więzionych w miejscowym więzieniu. 19 stycznia, w godzinach rannych, wojska 65 armii pod dowództwem gen. Pawła Batowa z 2 Frontu Białoruskiego, wkraczają do Płońska, wyzwalając miasto spod okupacji niemieckiej.Źródło: Pracownia Dokumentacji Dziejów Miasta